Vlissingen

Een artikel in de PZC van zaterdag 21 september onder de kop ‘Even er tussen uit, mis ik het meest’ heeft geleid tot consternatie bij de SP Vlissingen. Het artikel betreft een dame die wekelijks een voedselpakket krijgt, niet omdat ze het nodig heeft, maar om zich bewust te worden van wat leven met minder geld met je doet. “Deze PR-stunt is volstrekt onethisch, al is het maar omdat er mensen zijn die een voedselpakket meer nodig hebben dan deze mevrouw” aldus Sem Stroosnijder van de SP Vlissingen. Daar houdt het voor de SP echter niet bij op, er zijn meer bezwaren te noemen bij deze PR-stunt. Deze mevrouw houdt er een mooi bedrag aan over die zij volledig voor haarzelf houdt, aldus het artikel. Dat zij niet helemaal egoïstisch is moet blijken uit het feit dat zij 261 pakken rijst inzamelt, die met de voedselpakketten zullen worden rondgebracht. "Deze pakken rijst, die zij overigens niet zelf betaald, hebben minder waarde dan de voedselpakketten die zij al die weken ophaalt. Daar is dus niets altruïstisch aan!" vindt Sem Stroosnijder. De SP heeft vragen gesteld aan wethouder Marin de Zwarte (CDA) over hoe de gemeente tegen deze zaak aankijkt. "De voedselbank krijgt immers een klein bedrag aan subsidie van de gemeente en is een noodzakelijk vangnet voor mensen die in de problemen komen" aldus Sem Stroosnijder.

Tot grote ergernis van de SP stopt deze mevrouw met het “experiment” op 15 december, ruim een week voor de feestdagen. De mensen die afhankelijk zijn van de voedselbank hebben vaak geen feestmaal met de kerst en ook geen geld voor zelfs de simpelste cadeaus. "Gelukkig heeft zij tegen deze tijd een mooie som spaargeld waar zij zichzelf lekker mee kan verwennen" spreekt Sem Stroosnijder cynisch. Buiten de ethische bezwaren vreest de SP voor de beeldvorming die ontstaat bij de mensen die voedselbank nodig hebben, bij de vrijwilligers en bij de donateurs. “Zonder de voedselbank kunnen de mensen met echte problemen niet rondkomen, de eisen om hiervoor in aanmerking te komen zijn streng. Wij hopen dat vrijwilligers en donateurs van de voedselbank blijven inzien dat wat zij doen noodzakelijk is voor deze mensen” sluit Sem Stroosnijder af.